Padşahlar da sevərmiş…

Hər birimizin özümüzə məxsus həyatımız var. Şəxsi həyatımız, iş həyatımız, sosial həyatımız… Bütün bunlar hamısı öz axarında davam etməkdədir. Amma hamısı da bizə “aid”…

Hamımız bilirik ki, padşahlar da bizim kimi insanlardılar. Onların da şəxsi həyatları, şəxsi zamanları və iş həyatları var. Digər padşahlar kimi Osmanlı padşahlarının da siyasi həyatları qədər şəxsi həyatları da hər zaman diqqət mərkəzində və nəzarətdə olub. Onların da hər insan kimi acınacaqlı şəkildə eşq həyatı yaşamaları bəlkə də bizlər üçün qəribə gələ bilər…Amma unutmayaq ki, padşahlar da sevər, onlar da eşq əzabı yaşaya bilərlər. 

Sultan Səlim Xan Misiri fəth etdikdən sonra bir müddət orda qalmalı olur. Xan üçün çadır qurulur. Hər gün Sultan Səlim Xan çadırdan çıxdıqdan sonra Misirli bir qadın çadırı təmizləyər, xan gəlincə yeməkləri hazırlayar, axşam isə xan gəlməmiş çadırı tərk edərmiş. Necə olursa bir neçə dəfə xidmətçi Sultan xanla qarşılaşır. Bu qarşılaşma xidmətçi üçün sevgiyə çevrilir və özü də bilmədən xana aşiq olur. Qadın özü də bu sevginin sonu olmadığını başa düşür. Bir tərəfdə dünyanın sultanı olan Sultan Səlim, digər tərəfdə adi bir xidmətçi qadın. Lakin günlər keçdikcə bu gizli sevgi xidmətçi qadının ürəyini parçalayır və bunu hər hansı bir yolla Sultan Səlim Xana açmağı düşünür. Təbii qadın özündə o cəsarəti tapa bilmir ki, Sultan Səlimin qarşısına keçib sevgisini bildirsin, buna görə də fikrini, məktub yazaraq bildirməyi qərara alır.

Üç kəlmədən ibarət bir yazı yazaraq, Sultanın yatağına qoyur. Yazı bundan ibarət idi:

“Dərdi olan neyləsin?”

Axşam çadırına gələn Sultan yatağının üstündə kağız parçası görür. Və ona da Sultan deyərlər, kağızı xidmətçinin yazdığını başa düşür, kağızın arxasına bu sözləri yazır:

“Dərdi nədirsə, desin”

Kağızı eyni yerə qoyur və səhər olunca da çıxıb gedir. Xidmətçi qadın çadıra gələrkən ilk işi kağızı axtarmaq olur və qoyduğu yerdə də tapır. Sevinərək kağızı götürür və həyacanla oxuyur. Sultanın cavabı qadını cəsarətləndirir. Kağızı çevirib dünən yazdığı kəlmələrin altından bunu yazır:

“Əgər qorxursa neyləsin?”

Axşam olub Sultan çadıra dönəndə kağızı oxuyur və belə cavab yazır:

“Heç qorxmasın, istəyin desin”

Sabah açılanda bu cavabı oxuyan qadın artıq qərarın vermiş olur. Necə olursa, olsun sevgisini bu axşam Sultana söyləyəcəkdi. İşlərini bitirib Sultanı çadırda gözləyir.

Axşam çadıra dönən Sultan xidmətçı qadının onu gözlədiyini görür.

Qadın Sultanı görüncə ayağa qalxır, təzim edir. Səlim xan: “Buyurun sizi eşidirəm” deyincə xidmətçı həyacandan titrəyən əllərini gizlətmək üçün qollarını ovuşdurmağa başlayır.

Ürəyi yerindən çıxdığı bir halda, titrək və məsum bir səslə:

“Padşahım…” deyir.

“Xidmətçiniz… Sizə…”

Cümləsini bitirmədən özündən gedir. Qəlbinə sığmayan eşqini söyləyə bilmədən ruhunu təslim edən xidmətçinin bu tərtəmiz sevgisi qarşısında qoca Sultan göz yaşlarını silərək yanındakılara deyir:

“Həqiqi eşqi bu xidmətçidən öyrənin. Bilin ki, aşiq məşuqunun yolunda olan və o yolda öləndir”.

P.S: Rəvayət olsa da ibrətamizdir. Doğrudan da gözəl deyilmişdir:

Sevmə səni sevməyəni Misirdə sultan olsa da,

Sev səni sevəni qapında fərman olsa da…