Əllərinlə sığal çək saçlarıma…

Axşamınız xeyir, əzizlərim, dəyərli dostlarım, bloq izləyicilərim. Payızı sevmirəm, çoxunuz bilirsiniz. Soyuğu da, çiskini də, yağışı da özüylə həsrət gətirir sanki. Hal-hazırda da bayırda güclü külək əsir. Deyirəm, ay insafsız külək, bu qədər əsirsən gəl azacıq da dərdi, kədəri özünlə götür apar, bəs deyilmi iliyimizədək hüzün yaşatmağın?!..

Hər gün olmasa da, zaman tapan kimi “e-mail” ünvanıma baxıram. Bir neçə dəqiqə əvvəl də nə var, nə yox deyə baxdığımda gözümə ilk dəyən bir mesajın ilk sətri oldu “Əllərinlə sığal çək saçlarıma”. Qəribə gəldi mənə, dedim görəsən nə mesajdı bu, kimdəndi bu belə. Kimdi bu cəsarətin sahibi?

Nə isə, mesajı açdım ki, Pərvin qızım şeir göndərib. Oxuyub qiymət verməyimi istəyir. Pərvin, sənin o gənc, həm də kövrək ürəyindən gələn hər misranın öz dəyəri var, qızım. Mənim qiymətim, bloqda dərcimdi. Qoy, hər gün bloqun ziyarətinə gələn yüzlərlə oxucunun da xəbəri olsun ki, bələ bir gənc yazar var. 

Gənc yazarın qələmindən

Ana

Bir gün bu həyatdan üzülsə əlim,
Yanan ürəyini dağlama, ana.
Qara örpəyinlə başını örtüb
Qəbrimin üstündə ağlama, ana.

Süzmə gözlərindən yaş gilə-gilə,
Bəzəmə qəbrimi qara daş ilə.
Nə döy dizlərinə, nə savaş, elə
İnləyə – inləyə ağlama ana…. 

Xoşbəxtlik – xəyanət və yalan olmadan sevdiyinin gözlərinə qürurla baxa bilməkdir…(Tanımadığımız Tanışlar Silsiləsindən II hissə; 19-cu yazı)

Günaydın, əziz dostlar. Müqəddəs cümə gününüz mübarək. Bu gün tanışlıq günüdür, bəli. Mənimçün o qədər xoş bir tanışlıq oldu ki. Mən deyərdim tanış olmadım, kəşf etdim. Mən bir sadiqlik nümunəsi qadın kəşf etdim bu gün. Bir aya yaxın olar sadiqlik haqqında bir yazı yazmışam, vaxt edə bilmirdim redaktə edib dərc etməyə. Amma bu günkü müsahibə mənə bir stimul verdi ki, inşAllah yaxın günlərə bu yazını dərcə verim. Pərvanə xanım gənc yaşında yoldaşını itirib, Allah rəhmət eləsin. Amma yazısını oxuyan hər kəs bir qadında olan sədaqətin dəyərin görəcək. Dünyada olmayan birinə, sevgisinə, övladlarına olan sədaqətdir bu. Həyat yoldaşı ona iki gözəl gül bala əmanət qoyub gedib. Pərvanə xanım sevgisinə sadiqliklə qanadı altına alıb bu körpələri. Nə qədər ucalardasınız siz, Pərvanə xanım. Sizin kimi qadınlarımız çox azdır, əfsuslar olsun. Hətta yanlarında olub, sahib olduqlarına belə sədaqətli olmağı unudanlar var. Amma siz yoxluğuna belə sadiq olmağı bacarırsınız…

Salam. Tanışlıq və söhbətimiz üçün özünüzü təqdim etməlisiniz.
1. Müsahibim kimdir, sizi necə tanıyaq?
– Yazan qələmimdi, düşünən beynim,
Yurdum Azərbaycan, Şəmkirdi elim.
Pərvanə Həsənəm, “Qəm yazarıyam”,
Şeir aləminin söz bazarıyam. 

Mən Sənə Sevməyi Öyrədəcəyəm



AQİL KƏNGƏRLİ :SƏN MƏNƏ SEVMƏYİ ÖYRƏT, ÖYRƏNİM.
BƏSTİ BƏRDƏLİ: MƏN SƏNƏ SEVMƏYİ ÖYRƏDƏCƏYƏM.

Aqil Kəngərli :

Tənha bir adayam, sevgi gəmim ol,
Bəzən sevincim ol, bəzən qəmim ol,
Gəl, mənim məhəbbət müəllimim ol,
Sən mənə sevməyi öyrət, öyrənim.

Bəsti Bərdəli: 

Nə olar, bircə yol sən gələ bilsən…

Nə olar, bircə yol sən gələ bilsən…

Bu gecə yadıma yaman düşmüsən,
Yenə sənsizlikdə buz tək donmuşam.
Bu gecə sənə yox, sənsizliyimə
Ağlayıb, sızlayıb yaman dolmuşam. 

Poeziya dəqiqələri

YOLLAR

Yollar çox dolaşıq, yollar qəribə
Bu, yollar vüsala aparır məni,
Həm səndən ayırır, uzaqlaşdırır,
Həm də sənə doğru aparır məni… 

Mən belə ayrılıq istəmədim ki…

Mən belə ayrılıq istəmədim ki…

Belə ayrılmağa nə var ki, gülüm,
Mən belə ayrılaq istəməmişdim.
Könlüm səndə qalıb, baxışın məndə
O baxış gözümü nəm edib indi.

Poeziya aləminə yeni incilər

Bəzənin gəlin

Deyirsən yenə də məhəbbətdən yaz,
Qardaş artıq ötüb o yaşım mənim.
Yazanlar kam ala bilibmi ondan?
Yazmaqdan ağarıb bu başım mənim.

Poeziya dəqiqələri…

Səni sevdim çox sadəcə

Səni sevdim gündən‐günə daha dolğun, daha incə,
Düşünmədən, daşınmadan, bər‐bəzəksiz, çox sadəcə.
Səni sevdim yerə həsrət yağış kimi, leysan kimi,
Səni sevdim gözəlliyə heyran olan insan kimi.
Sadəcə, çox sevdim səni,
Səni sevdim çox sadəcə!..

Ya gözümdən düş artıq, ya mənə dön, sevgilim…

Çox tərəddüd etdim bu şeiri dərc etməkdə. Yazdım, sildim, sildim yazdım…amma qərara aldım ki, yox, dərc edəcəm. Çünki məni tanıyan dostlarım bilirlər ki, heç vaxt nə yazarlıq, nə də şairə olmaq iddiam olmayıb. İçimdən keçənləri qələmə almışam, vəssəlam…

Bu şeiri bir yaxın tanışın qısaca anlatdığı həyat hekayəsindən təsirlənib yazmışam. Hər halda şeir yox, cızma-qara qoysaq adlnı daha yaxşı olar. ☺️