Eşqin gözü kor olar bəzən…

Aşiq olanların dilinin əzbəridir bu: “Eşq fədakarlıq deməkdir”. Nə qədər çox sevəriksə, bir o qədər də sevilərik. Nə qədər çox dəyər verəriksə, bir o qədər də qarşılıq görmüş olarıq. Belədirmi? Həqiqətənmi aşiq olmaq bütün istəklərindən, xəyallarından, uğurlarından, hətta bəzən özündən belə keçmək deməkdir? Deyək ki, keçdik, yaxşı bəs eşq uğruna atdığımız bu addımda xoşbəxtliyə hər zaman nail olmaq olurmu? Əlbəttə ki, yox! Nail olmaq olsaydı həyatından narazı olanların sayı barmaqla göstəriləcək sayda olmazdımı?!